ارزیابی و مکان‎گزینی پارک‎های درون شهری منطقه‎ی ۱ یزد با استفاده از روش بولین و روش دلفی در سیستم اطلاعات جغرافیایی

افزایش جمعیّت و رشد شتابان شهری در دهه‎ی گذشته، آثار سوئی را در پی داشته، تا آنجاکه امروزه، اغلب مردم احساس می‎کنند که مناطق شهری برای زندگی و فعّالیّت مطلوب نیست. رشد جمعیّت شهرها به‎نوبه‎ی خود مسائلی همچون ترافیک، سر و صدا، تولید سرب در هوا، افزایش کارگاه‎های صنعتی و مزاحمت شهری را در پی داشته است. شهر یزد نیز از این قاعده جدا نیست. یکی از راه‎حل‎ها برای حلِّ مسائل زیست‎محیطی و تبدیل هر چه بهتر محیط شهری به محلّی قابل زیست برای شهروندان، ایجاد فضای سبز شهری، به‎ویژه ایجاد پارک‎های درون‎شهری است. در این مقاله به وضعیّت کنونی و مقیاس عملکردی پارک‎ها و هچنین کمبودها و نیاز‎های منطقه در سه سطح ناحیه‎ای، محلّه‎ای و همسایگی پرداخته شده است. روش پژوهش، توصیفی ـ تحلیلی از نوع کاربردی و ابزار پردازش و تحلیل و تصمیم گیری ها، مطالعات میدانی و نرم‎افزار gis بوده است. نتایج پژوهش نشان می‎دهد، پارک‎ها در منطقه‎ی یک شهرداری یزد، از نظر کمّی، کیفی و توزیع فضایی با کمبودها و نارسایی‎هایی روبه‎رو است، وضعیّت موجود آن با استانداردهای جهانی و ملّی فاصله‎ی زیادی دارد و برنامه‎ریزی مناسب برای توزیع و مکان‎یابی بهینه‎ی فضای سبز، ازجمله مکان‎یابی پارک‎های جدید در این منطقه از ضرورت‎های حیاتی به‎شمار می‎رود. بنابراین، مکان بهینه برای احداث پارک‎های جدید با استفاده از روش بولین و دلفی در محدوده‎ی مورد مطالعه مشخّص شد.